10 kwi

Zmiany w fundacjach rodzinnych i IP Box – więcej obciążeń, ale i nowe wymogi

W ostatnich tygodniach Ministerstwo Finansów ogłosiło projekt zmian dotyczących fundacji rodzinnych oraz preferencyjnego opodatkowania dochodów z tzw. IP Box. Choć zmiany te miały na celu uproszczenie systemu podatkowego, ich zapowiedzi budzą wątpliwości i kontrowersje. Prawnicy oraz eksperci wskazują, że nowe regulacje mogą wprowadzić więcej komplikacji, niż korzyści, a sprzeczne z wcześniejszymi zapowiedziami deregulacyjnymi działania mogą wpłynąć na przedsiębiorców i instytucje, takie jak fundacje rodzinne.

Fundacje rodzinne – uszczelnienie i danina solidarnościowa

Jedną z najważniejszych zmian, nad którą obecnie pracuje Ministerstwo Finansów, jest tzw. uszczelnienie zasad opodatkowania fundacji rodzinnych. Celem tego działania jest ograniczenie możliwości nadużyć podatkowych, które mogą pojawić się w ramach tej formy struktury. Fundacja rodzinna stała się popularnym narzędziem zarządzania majątkiem, szczególnie w kontekście planowania sukcesji i zarządzania dziedzictwem. Jednak, jak zauważył wiceminister finansów Jarosław Neneman, pojawiły się obawy, że niektóre podmioty wykorzystują ten instrument do unikania opodatkowania.

Rząd zapowiedział, że świadczenia wypłacane beneficjentom fundacji rodzinnej, podobnie jak dochody z tzw. IP Box, będą podlegały tzw. daninie solidarnościowej. To oznacza, że beneficjenci fundacji, którzy otrzymują świadczenia przekraczające 1 milion złotych, będą musieli zapłacić 4% podatek od nadwyżki powyżej tej kwoty. Dodatkowo, dochody uzyskane z fundacji rodzinnej będą objęte obowiązkiem rozliczenia tzw. podatkiem CFC, czyli podatkiem od zagranicznych spółek kontrolowanych, w przypadku gdy fundacja będzie kontrolować zagraniczne aktywa.

Choć uszczelnienie przepisów może być konieczne, by zapobiec nadużyciom, eksperci podkreślają, że tego typu zmiany mogą naruszyć wcześniejszy konsensus, który miał zostać osiągnięty po trzech latach funkcjonowania ustawy o fundacjach rodzinnych. Co więcej, proponowane zmiany wydają się sprzeczne z zapowiedziami rządu dotyczącymi deregulacji i uproszczeń podatkowych, które miały ułatwić życie przedsiębiorcom.

IP Box – nowe wymagania, nowe wyzwania

Kolejną zapowiadaną zmianą w systemie podatkowym jest modyfikacja ulgi IP Box, która dotyczy przedsiębiorców prowadzących działalność badawczo-rozwojową (B+R) i wynalazców. IP Box pozwala na opodatkowanie dochodów z kwalifikowanego IP (własności intelektualnej) stawką 5%, co stanowi dużą ulgę dla firm innowacyjnych. W nowym projekcie pojawia się jednak dodatkowy warunek – aby skorzystać z tej ulgi, przedsiębiorca będzie musiał zatrudniać pracowników.

Jest to zmiana, która wzbudza kontrowersje wśród ekspertów. Z jednej strony, wprowadzenie wymogu zatrudniania osób może zmniejszyć liczbę przedsiębiorców korzystających z IP Box, zwłaszcza tych działających w małych i średnich firmach. Z drugiej strony, pomysł ten może również motywować firmy do zatrudniania specjalistów w dziedzinie innowacji, co w dłuższej perspektywie może sprzyjać rozwojowi polskiego sektora B+R.

Danina solidarnościowa i inne zmiany

Zmiany wprowadzające daninę solidarnościową obejmą również dochody opodatkowane w ramach IP Box. Nowe przepisy przewidują, że przedsiębiorcy korzystający z tej ulgi będą musieli zapłacić dodatkowy 5-procentowy podatek od dochodu uzyskanego z kwalifikowanego IP. Zgodnie z nowymi regulacjami, projekt ma także rozszerzyć zakres stosowania tego podatku na inne świadczenia, takie jak zapomogi czy odszkodowania.

Oprócz tego, Ministerstwo Finansów przewiduje zmiany dotyczące przekształceń spółek oraz obniżenia wartości udziałów czy akcji w firmach. Ustawa ma także wprowadzić zmiany w zakresie odliczania podatku dochodowego przez komplementariuszy spółek komandytowych oraz komandytowo-akcyjnych.

Konkluzje – czy zmiany ułatwią życie przedsiębiorcom?

Choć zapowiedzi Ministerstwa Finansów dotyczące fundacji rodzinnych i IP Box mogą wprowadzić pewne uproszczenia, eksperci wskazują na ich sprzeczność z wcześniejszymi zapowiedziami deregulacyjnymi. Uszczelnienie zasad opodatkowania fundacji rodzinnych oraz dodatkowe wymagania dla przedsiębiorców korzystających z ulgi IP Box mogą wprowadzić więcej komplikacji niż uproszczeń, a także narazić przedsiębiorców na dodatkowe obciążenia podatkowe.

Zmiany te wprowadzają jednak także pewne korzyści – zrównanie sytuacji podatkowej osób otrzymujących świadczenia z fundacji rodzinnych, zwolnienie od podatku odszkodowań w ramach franszyzy redukcyjnej czy objęcie ulgą wydatków termomodernizacyjnych to przykłady nowych przepisów, które mogą okazać się korzystne dla przedsiębiorców i organizacji pozarządowych.

Mimo to, przedsiębiorcy i eksperci apelują o większą stabilność przepisów i wyjaśnienie wątpliwości dotyczących nowych wymogów, aby nie wprowadzać niepotrzebnego chaosu w systemie podatkowym. Czas pokaże, jak te zapowiedzi przełożą się na rzeczywistość i jakie będą ich długofalowe skutki.

28 mar

Nowe obowiązki fiskalne od 2025 roku – co musisz wiedzieć?

Od 1 stycznia 2025 roku weszło w życie nowe rozporządzenie Ministra Finansów dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. Przepisy te będą obowiązywać do 31 grudnia 2027 roku i wprowadzają istotne zmiany dla wielu branż. Nowe regulacje zaostrzają politykę fiskalizacji, co oznacza, że niektórzy przedsiębiorcy utracą prawo do korzystania ze zwolnień. W artykule wyjaśniamy, kto musi przygotować się na nowe obowiązki i jakie okresy przejściowe przewidziano na dostosowanie się do przepisów.

Nowe grupy podatników objęte obowiązkiem fiskalizacji

Rozporządzenie rozszerza katalog działalności, które muszą prowadzić ewidencję przy użyciu kas fiskalnych. Do nowych grup objętych obowiązkiem od 2025 roku należą:

1. Usługi związane z opróżnianiem szamb i dołów gnilnych
– Dotychczas usługi te korzystały ze zwolnienia przedmiotowego.
– Podatnicy prowadzący tę działalność przed 1 stycznia 2025 r. mają czas do 30 czerwca 2025 r., aby wdrożyć kasy fiskalne.
– Nowe podmioty rozpoczynające działalność po tej dacie muszą ewidencjonować sprzedaż od pierwszego dnia działalności.

2. Sprzedaż przy użyciu urządzeń vendingowych

– Zniesiono zwolnienie dla automatów sprzedających towary i świadczących usługi w trybie bezobsługowym (np. automaty z napojami).
– Wyjątek stanowią mechaniczne maszyny vendingowe (bez zasilania elektrycznego), które nadal są zwolnione z fiskalizacji.

3. Usługi parkingowe

– Od 1 kwietnia 2026 r. podatnicy świadczący usługi parkingowe muszą ewidencjonować sprzedaż bez względu na formę płatności.
– Wyjątek stanowią usługi parkingowe świadczone na rzecz własnych pracowników, które zostały wyłączone z obowiązku ewidencji.

Unijne zwolnienie podmiotowe – kto jest zwolniony z fiskalizacji?

Nowością w rozporządzeniu jest dodanie tzw. unijnego zwolnienia podmiotowego. Dotyczy ono podatników, którzy:

– Nie mają siedziby działalności w Polsce.
– Korzystają ze zwolnienia z VAT na podstawie procedury SME (art. 113a ustawy o VAT).
– Ze względu na ograniczenia technologiczne obecne kasy fiskalne nie obsługują numerów NIP z sufiksem EX, co wyklucza konieczność ich stosowania przez zagranicznych podatników korzystających z tej procedury.

Bezwzględny obowiązek ewidencjonowania – kto nie skorzysta ze zwolnienia?

Niektóre czynności podlegają bezwzględnemu obowiązkowi fiskalizacji już od pierwszej złotówki. Do katalogu tych czynności dodano:

1. Dostawy towarów, takich jak:

– Wyroby do palenia i inhalacji (np. e-papierosy).
– Alkohol etylowy o mocy powyżej 50%, nieprzeznaczony do spożycia.
– Węgiel i paliwa stałe – z wyjątkiem sprzedaży przez kopalnie udokumentowanej fakturą.

2. Usługi, w tym:

– Usługi parkingowe (od 1 kwietnia 2026 r.).
– Usługi przewozów pasażerskich z wykorzystaniem automatów vendingowych (od 1 kwietnia 2026 r.).

Okresy przejściowe – kiedy musisz wprowadzić kasę fiskalną?

Aby ułatwić przedsiębiorcom dostosowanie się do nowych regulacji, przewidziano okresy przejściowe:

– Do 30 czerwca 2025 r. – dla podatników świadczących usługi opróżniania szamb.
– Do 1 kwietnia 2026 r. – dla usług parkingowych i przewozów pasażerskich przy użyciu automatów vendingowych.
– Do 1 kwietnia 2027 r. – dla pozostałych dostaw i usług wykonywanych przez automaty samoobsługowe.

Wyjątki od obowiązku fiskalizacji

Pomimo rozszerzenia katalogu obowiązkowych ewidencji, niektóre usługi i towary wciąż są zwolnione z obowiązku stosowania kas rejestrujących:

– Publiczny transport zbiorowy – sprzedaż biletów w autobusach, tramwajach czy metrze nie wymaga kasy fiskalnej.
– Usługi finansowe – takie jak obsługa bankomatów czy wpłatomatów.
– Usługi parkingowe dla pracowników – jeśli świadczone są na rzecz osób zatrudnionych przez podatnika.

Podsumowanie – co powinnaś/powinieneś zrobić?

Jeśli prowadzisz działalność objętą nowymi przepisami, już teraz przygotuj się na zmiany:

1. Sprawdź, czy Twoja działalność podlega obowiązkowi fiskalizacji.
2. Zapewnij odpowiednie urządzenia do ewidencji sprzedaży.
3. Skorzystaj z okresów przejściowych na wdrożenie kas fiskalnych.

Nowe rozporządzenie to kolejny krok w stronę pełnej fiskalizacji i uszczelnienia systemu podatkowego. Warto z wyprzedzeniem przygotować się na nadchodzące obowiązki, aby uniknąć sankcji i sprawnie prowadzić działalność.

19 lut

PIT a rozdzielność majątkowa — czy można rozliczyć się wspólnie?

Zbliża się termin składania zeznań podatkowych za 2024 rok – na dopełnienie obowiązków podatkowych mamy czas do 30 kwietnia 2025 roku. W tym okresie wiele osób zastanawia się, jakie formy rozliczenia będą dla nich najkorzystniejsze. Wspólne opodatkowanie dochodów małżonków to często stosowana preferencja, pozwalająca na obniżenie podatku. Ale co w sytuacji, gdy małżonkowie mają rozdzielność majątkową? Czy nadal mogą skorzystać ze wspólnego rozliczenia PIT-u? Przyjrzyjmy się, jak regulują to polskie przepisy podatkowe.

Wspólne rozliczenie małżonków a rozdzielność majątkowa

Zgodnie z polskim prawem podatkowym, małżonkowie mogą skorzystać z preferencyjnego, wspólnego opodatkowania dochodów, jeśli spełnią określone warunki:

– pozostawanie w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy: Oznacza to, że małżeństwo musiało trwać od 1 stycznia do 31 grudnia danego roku,
– istnienie wspólności majątkowej przez cały rok podatkowy: Jeśli małżonkowie wprowadzą rozdzielność majątkową w trakcie roku, tracą prawo do wspólnego rozliczenia za ten rok.

Warto podkreślić, że nawet krótkotrwałe zawarcie umowy o rozdzielności majątkowej w ciągu roku podatkowego uniemożliwia wspólne rozliczenie za ten okres. Fiskus stoi na stanowisku, że warunek nieprzerwanej wspólności majątkowej musi być spełniony przez cały rok.

Korzyści ze wspólnego rozliczenia PIT-u

Wspólne opodatkowanie może być korzystne, zwłaszcza gdy dochody małżonków znacznie się różnią. Mechanizm ten polega na zsumowaniu dochodów obojga małżonków, podzieleniu ich na pół, a następnie obliczeniu podatku od połowy łącznych dochodów. Takie rozwiązanie może obniżyć należny podatek, szczególnie gdy jeden z małżonków nie osiąga dochodów lub są one niskie.

Terminy składania zeznań podatkowych za 2024 rok

Rozliczenie za rok 2024 należy złożyć do 30 kwietnia 2025 roku. Podatnicy mogą skorzystać z usługi „Twój e-PIT”, dostępnej od 15 lutego 2025 roku, która automatycznie przygotowuje wstępne zeznanie podatkowe. Jeśli podatnik nie zaakceptuje ani nie odrzuci przygotowanego zeznania, zostanie ono automatycznie uznane za złożone z dniem 30 kwietnia 2025 roku.

Podsumowanie

Małżonkowie objęci rozdzielnością majątkową przez cały rok podatkowy nie mogą skorzystać ze wspólnego rozliczenia podatkowego. Aby móc skorzystać z tej preferencji, konieczne jest pozostawanie w związku małżeńskim oraz utrzymanie wspólności majątkowej przez cały rok podatkowy. Z uwagi na zbliżający się termin składania zeznań, warto dokładnie przeanalizować swoją sytuację majątkową i podatkową, aby uniknąć nieporozumień i ewentualnych sankcji ze strony organów skarbowych.

09 paź

Estoński CIT – co to takiego?

Estoński CIT, czyli tzw. ryczałt od dochodów spółek kapitałowych, stanowi jedną z alternatywnych form opodatkowania przewidzianą w polskim systemie podatkowym. Wprowadzony w Polsce na wzór rozwiązań estońskich, funkcjonuje od 1 stycznia 2021 r., a jego główną cechą charakterystyczną jest przesunięcie momentu opodatkowania zysku spółki do momentu faktycznej wypłaty tego zysku wspólnikom. Celem tej instytucji jest zachęcenie przedsiębiorców do reinwestowania zysków, a tym samym wsparcie rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw. Niniejszy artykuł omówi główne założenia estońskiego CIT w Polsce, warunki skorzystania z tego modelu oraz jego skutki na gruncie polskiego prawa podatkowego.

Geneza i idea estońskiego CIT

Rozwiązanie to zostało wprowadzone w Polsce jako element szerszego pakietu reform mających na celu uproszczenie systemu podatkowego oraz wsparcie rozwoju przedsiębiorczości. Sam termin „estoński CIT” pochodzi od podobnych regulacji obowiązujących w Estonii, które zostały wprowadzone w tym kraju już w 2000 roku. Estońska reforma opodatkowania spółek kapitałowych odniosła znaczący sukces, co spowodowało, że model ten stał się przedmiotem zainteresowania innych państw, w tym Polski.

Wprowadzenie estońskiego CIT do polskiego porządku prawnego było odpowiedzią na rosnące zapotrzebowanie na bardziej korzystne i elastyczne mechanizmy opodatkowania zysków przedsiębiorstw, zwłaszcza w sektorze MŚP (Małych i Średnich Przedsiębiorstw). Zasadniczym celem tego rozwiązania jest wyeliminowanie konieczności bieżącego opodatkowania dochodu spółki, jeśli nie jest on przeznaczony do wypłaty wspólnikom, co sprzyja zwiększeniu reinwestycji.

Podstawowe założenia i zasady funkcjonowania estońskiego CIT

Polski estoński CIT opiera się na zasadzie opodatkowania zysku dopiero w momencie jego wypłaty do wspólników. Oznacza to, że zyski zatrzymane w spółce i reinwestowane na dalszy rozwój przedsiębiorstwa nie są obciążone podatkiem CIT. Kluczowe przepisy dotyczące tej formy opodatkowania znajdują się w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. 1992 nr 21 poz. 86 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Podmiotami uprawnionymi do skorzystania z estońskiego CIT są spółki kapitałowe, a więc spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółki akcyjne, które spełniają określone ustawą kryteria. Podstawowe warunki skorzystania z ryczałtu to:

Brak udziałów w innych podmiotach – spółka korzystająca z estońskiego CIT nie może posiadać udziałów w innych podmiotach, a jej udziałowcami mogą być wyłącznie osoby fizyczne.
Zatrudnienie pracowników – spółka musi prowadzić działalność gospodarczą zatrudniając co najmniej 3 osoby na podstawie umowy o pracę, nie wliczając w to udziałowców.

Zasady opodatkowania w systemie estońskim

Kluczową różnicą między tradycyjnym modelem opodatkowania CIT a modelem estońskim jest moment powstania obowiązku podatkowego. W tradycyjnym systemie CIT spółki opłacają podatek od uzyskanego dochodu co roku, bez względu na to, czy dochód ten został wypłacony wspólnikom, czy też został zatrzymany w firmie.

W systemie estońskim podatek pojawia się dopiero wtedy, gdy zysk zostaje faktycznie wypłacony w formie dywidendy lub innego rodzaju wypłat na rzecz wspólników. Z tego wynika, że spółka nie płaci CIT dopóki reinwestuje swoje zyski, co zachęca do długoterminowego planowania i rozwoju przedsiębiorstwa. Poza samą dywidendą, podatek może być naliczany w sytuacji tzw. ukrytych zysków (np. świadczenia na rzecz wspólników niezwiązane bezpośrednio z działalnością spółki) oraz w przypadku wypłaty zaliczek na poczet dywidendy.

Stawki podatkowe w ramach estońskiego CIT różnią się w zależności od wielkości spółki:

dla małych podatników oraz podatników rozpoczynających działalność stawka wynosi 10%
dla pozostałych podatników wynosi ona 20%.

Podkreślić należy, że beneficjentami opodatkowania estońskiego są jedynie osoby fizyczne będące udziałowcami spółki, co wynika bezpośrednio z założeń ustawy o CIT.

Korzyści i ryzyka związane z estońskim CIT

Estoński CIT oferuje liczne korzyści, szczególnie dla małych i średnich przedsiębiorstw. Do najważniejszych zalet tego rozwiązania należy:

Odroczenie opodatkowania – spółki mogą unikać bieżącego opodatkowania swoich zysków, o ile środki są reinwestowane w rozwój działalności.
Prostota rozliczeń – model ten zakłada istotne uproszczenie obowiązków księgowych i podatkowych, co jest szczególnie korzystne dla mniejszych podmiotów.
Wzmocnienie kapitału – odroczenie podatku sprzyja akumulacji kapitału, co może być kluczowe w kontekście długoterminowego rozwoju przedsiębiorstwa.

Z drugiej strony, estoński CIT nie jest wolny od ryzyk. Przedsiębiorstwa, które decydują się na ten model, muszą liczyć się z:

Ograniczeniami w strukturze właścicielskiej – spółki korzystające z estońskiego CIT nie mogą posiadać udziałów w innych podmiotach, co może ograniczać elastyczność działalności gospodarczej.
Obciążeniami w momencie wypłaty dywidendy – przesunięcie momentu opodatkowania nie oznacza, że podatek jest niższy – w momencie wypłaty zysku podatek może być bardziej dotkliwy, niż w przypadku opodatkowania zysków na bieżąco.

Praktyczne zastosowanie estońskiego CIT w Polsce

Pomimo licznych zalet estońskiego CIT, dotychczasowe dane wskazują, że relatywnie niewielka liczba spółek w Polsce zdecydowała się na wybór tej formy opodatkowania. Przyczyny tego stanu rzeczy mogą być różne, w tym obawa przed ryzykiem wynikającym z konieczności spełnienia restrykcyjnych warunków ustawowych oraz niepewność co do skutków podatkowych w dłuższej perspektywie.

Z drugiej strony, przedsiębiorcy, którzy korzystają z estońskiego CIT, podkreślają uproszczenia w zakresie prowadzenia księgowości oraz możliwość długoterminowego planowania inwestycji. W związku z tym, istnieje potencjał wzrostu popularności tej formy opodatkowania w przyszłości, zwłaszcza wśród firm, które dysponują stabilnymi źródłami finansowania swoich inwestycji.

Estoński CIT stanowi istotną alternatywę w polskim systemie podatkowym, zwłaszcza dla małych i średnich przedsiębiorstw, które są zainteresowane reinwestowaniem swoich zysków w rozwój działalności. Model ten oferuje szereg korzyści, w tym odroczenie momentu opodatkowania oraz uproszczenie obowiązków księgowych. Jednocześnie, wymaga spełnienia restrykcyjnych warunków, co może ograniczać jego dostępność dla części podatników.

Mimo umiarkowanego zainteresowania ze strony polskich przedsiębiorców, estoński CIT ma potencjał do odegrania istotnej roli w rozwoju krajowej gospodarki. W miarę jak firmy zyskują doświadczenie w korzystaniu z tego modelu, jego popularność może rosnąć, przyczyniając się do zwiększenia inwestycji i wzrostu gospodarczego.

19 sie

Umowa zlecenie – planowane zmiany w 2025 r.

W 2025 roku polski rynek pracy czekają istotne zmiany dotyczące umowy zlecenie, jednej z najczęściej wybieranych form zatrudnienia. Umowa ta, będąca umową cywilnoprawną, od dawna cieszy się popularnością ze względu na swoją elastyczność i brak obowiązku świadczenia ubezpieczeń społecznych w wielu przypadkach. Jednakże nadchodzące zmiany w przepisach zmienią ten stan rzeczy, co może wpłynąć na obie strony umowy – zarówno pracodawców, jak i pracowników.

Czym jest umowa zlecenie?

Umowa zlecenie jest rodzajem umowy cywilnoprawnej, regulowanej przez Kodeks cywilny. W ramach tej umowy, zleceniobiorca zobowiązuje się do wykonania określonej czynności na rzecz zleceniodawcy. Co istotne, umowa ta różni się od umowy o pracę, ponieważ nie nakłada na strony obowiązku świadczenia pracy w sposób ciągły i pod nadzorem pracodawcy. Dzięki temu jest często wybierana przez osoby prowadzące działalność gospodarczą lub pracujące na nieregularnych zasadach.

Co zmieni się w 2025 roku?

Jedną z najważniejszych zmian w 2025 roku będzie oskładkowanie wszystkich umów cywilnoprawnych. Obecnie tylko część zleceń podlega obowiązkowym składkom na ubezpieczenia społeczne, a wielu zleceniobiorców korzysta z możliwości rezygnacji z ubezpieczenia chorobowego. Od 2025 roku, zgodnie z założeniami Krajowego Planu Odbudowy, wszyscy zleceniobiorcy będą musieli opłacać składki na ubezpieczenia społeczne, co zlikwiduje możliwość wyboru ubezpieczenia dobrowolnego.

Wyjątkiem od tej zasady będą studenci i uczniowie do 26. roku życia, którzy wciąż będą mogli korzystać z preferencyjnych warunków. Zmiana ta ma na celu zwiększenie ochrony socjalnej zleceniobiorców oraz walkę z nieuczciwymi praktykami pracodawców, którzy często wybierają umowę zlecenie zamiast umowy o pracę, aby uniknąć kosztów związanych z zatrudnieniem na etat.

Wpływ zmian na minimalne wynagrodzenie

Rok 2025 przyniesie również podwyżkę minimalnego wynagrodzenia. Od 1 stycznia 2025 roku minimalne wynagrodzenie za pracę wyniesie 4626 zł brutto, co stanowi wzrost w porównaniu do obecnych 4300 zł brutto. Z kolei minimalna stawka godzinowa wzrośnie z 28,10 zł do 30,20 zł brutto.

Podwyżka ta ma istotne znaczenie nie tylko dla pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, ale również dla osób pracujących na umowę zlecenie. Minimalna stawka godzinowa wpłynie bezpośrednio na wynagrodzenie zleceniobiorców, co może poprawić ich sytuację finansową.

Zmiany w ubezpieczeniach społecznych

Kolejną zmianą będzie obowiązkowe objęcie zleceniobiorców ubezpieczeniami społecznymi, w tym emerytalnym, rentowym, wypadkowym i zdrowotnym. Obecnie, osoby pracujące wyłącznie na umowę zlecenie, które nie osiągają minimalnego wynagrodzenia z innych źródeł, muszą obowiązkowo przystąpić do ubezpieczeń społecznych. Nowe przepisy zlikwidują tę lukę prawną, sprawiając, że wszystkie umowy cywilnoprawne będą obciążone składkami, co ma na celu zapewnienie większej stabilności finansowej i socjalnej zleceniobiorców.

Co to oznacza dla rynku pracy?

Wprowadzenie tych zmian może mieć istotny wpływ na rynek pracy w Polsce. Z jednej strony, pracodawcy będą musieli liczyć się z wyższymi kosztami zatrudnienia zleceniobiorców, co może skłonić ich do częstszego zawierania umów o pracę. Z drugiej strony, pracownicy zyskają większe zabezpieczenie socjalne, co może przełożyć się na wyższy poziom zaufania do rynku pracy.

Zmiany w przepisach dotyczących umów zlecenia w 2025 roku to krok w kierunku większej stabilności i przejrzystości na polskim rynku pracy. Choć wprowadzenie obowiązkowych składek społecznych wiąże się z wyższymi kosztami, korzyści płynące z większej ochrony socjalnej i wzrostu minimalnego wynagrodzenia mogą przyczynić się do poprawy jakości życia zleceniobiorców.

05 sie

Wszystko, co powinieneś wiedzieć o KSeF

Krajowy System e-Faktur (KSeF) stanowi prawdziwą rewolucję w zarządzaniu fakturami w Polsce. Jego wdrożenie nie tylko uprościło wiele procesów, ale także wprowadziło nowe standardy przejrzystości i efektywności w rozliczeniach podatkowych. W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej, jak system wpłynął na codzienne operacje biznesowe, jakie korzyści przynosi oraz jakie obowiązki prawne nakłada na przedsiębiorców.

Przełom w cyfryzacji faktur

System ten, jako odpowiedź na potrzeby cyfryzacji, zrewolucjonizował sposób zarządzania fakturami przez polskie przedsiębiorstwa. Dzięki temu systemowi dokumenty finansowe mogą być przesyłane, odbierane i archiwizowane w formie elektronicznej, co znacznie skróciło czas i zmniejszyło koszty związane z obiegiem papierowych faktur. Cyfrowe rozwiązania przyspieszyły proces zwrotu VAT oraz uprościły procedury korygowania błędnych faktur, co jest istotnym udogodnieniem dla firm.

Korzyści płynące z KSeF

Jednym z kluczowych atutów KSeF jest jego wpływ na poprawę przejrzystości i bezpieczeństwa w obrocie fakturami. Dzięki centralnemu systemowi organy podatkowe mają łatwiejszy dostęp do dokumentacji, co redukuje ryzyko nadużyć podatkowych. Przedsiębiorcy, korzystając z KSeF, mogą liczyć na szybsze zwroty VAT, co wpływa pozytywnie na płynność finansową firm. Ponadto elektroniczna forma fakturowania przyczynia się do ochrony środowiska, eliminując potrzebę drukowania dokumentów.

KSeF – wymogi prawne i techniczne

Aby móc korzystać z KSeF, przedsiębiorcy musieli spełnić określone wymagania prawne i techniczne. Uwierzytelnienie w systemie wymagało kwalifikowanego podpisu elektronicznego, podpisu zaufanego, lub kwalifikowanej pieczęci elektronicznej. W przypadku spółek z ograniczoną odpowiedzialnością konieczne było wskazanie reprezentanta na formularzu ZAW-FA. Po zalogowaniu się do systemu reprezentant mógł nadać uprawnienia innym osobom, co ułatwiło zarządzanie dostępem do KSeF.

Konsekwencje prawne dla spóźnialskich

Niewdrożenie KSeF w terminie wiązało się z poważnymi konsekwencjami prawnymi. Przedsiębiorcy, którzy nie przesłali faktur do systemu w określonym czasie, mogli zostać ukarani przez organy podatkowe. Na przykład, jeśli z powodu awarii nie udało się przesłać faktury w ciągu 7 dni roboczych od ustania problemu, naczelnik urzędu skarbowego mógł nałożyć karę pieniężną do 100% kwoty podatku wykazanego na tej fakturze.

Praktyczne aspekty korzystania z KSeF

W praktyce system umożliwia zarówno wysyłkę pojedynczych faktur, jak i paczek faktur. Wysyłka wsadowa jest wygodna dla firm generujących dużą liczbę dokumentów, jednak każda faktura w paczce musi spełniać określone wymogi, aby cała przesyłka została zaakceptowana przez system. W przypadku wystąpienia problemów technicznych możliwe było generowanie faktur offline, które po przywróceniu dostępu do systemu, musiały zostać przesłane do KSeF.

Zakończenie współpracy z pracownikiem

Jeśli osoba upoważniona do korzystania z KSeF zakończyła współpracę z przedsiębiorstwem, możliwe było upoważnienie innej osoby do pracy w systemie. Nowy reprezentant nie musiał być zatrudniony w firmie, co umożliwiało elastyczne zarządzanie dostępem do tego systemu.

KSeF — podsumowanie

Krajowy System e-Faktur to narzędzie, które zrewolucjonizowało polski rynek fakturowania. Przyniósł liczne korzyści w zakresie efektywności, przejrzystości i bezpieczeństwa obiegu dokumentów finansowych. Wdrożenie tego systemu wiązało się z koniecznością spełnienia określonych wymogów prawnych i technicznych, jednak korzyści z niego płynące zdecydowanie przewyższały te trudności. Dzięki KSeF przedsiębiorcy mogli cieszyć się usprawnionymi procesami księgowymi, co przełożyło się na lepszą kondycję finansową ich firm.

29 lip

CIT — wszystko, co powinieneś o nim wiedzieć

CIT, czyli podatek dochodowy od osób prawnych jest jednym z najważniejszych narzędzi fiskalnych w polskim systemie podatkowym. Jego struktura, wprowadzona i modyfikowana przez lata, ma kluczowe znaczenie dla funkcjonowania przedsiębiorstw oraz budżetu państwa. W niniejszym artykule przyjrzymy się szczegółowo, czym jest podatek CIT, jakie są jego nowe formy, jak go obliczać, a także które podmioty są nim objęte.

Czym jest podatek CIT?

Jest to podatek dochodowy od osób prawnych, jest daniną na rzecz państwa, którą muszą uiszczać wszystkie podmioty prawne, takie jak spółki akcyjne, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz inne osoby prawne prowadzące działalność gospodarczą w Polsce. W ostatnich latach polski system podatkowy wzbogacił się o nową formę tego podatku – podatek minimalny CIT, wprowadzony z myślą o przeciwdziałaniu unikania opodatkowania przez przedsiębiorstwa wykazujące straty.

Podatek minimalny CIT – co to takiego?

To nowa forma opodatkowania, obowiązująca od 1 stycznia 2024 roku, która ma na celu objęcie podatkiem przedsiębiorstw unikających płacenia tradycyjnego CIT z powodu deklarowanych strat. Jest to swoista reakcja na kreatywne praktyki księgowe, które pozwalają firmom na unikanie płacenia podatków. Jest on obliczany raz do roku, bez konieczności wpłacania zaliczek w trakcie roku podatkowego, co znacząco zmienia podejście do rozliczeń podatkowych.

Kogo dotyczy podatek minimalny?

Podatek minimalny CIT jest obowiązkowy dla szerokiej grupy przedsiębiorstw, w tym spółek zarejestrowanych na terenie Polski oraz zagranicznych oddziałów operujących na polskim rynku, które spełniają następujące kryteria:

– poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż zyski kapitałowe, lub
– ich dochód z tych źródeł nie przekracza 2% przychodów.

Kogo nie obejmuje podatek minimalny CIT?

Podatek minimalny CIT nie dotyczy:

– przedsiębiorstw w pierwszym roku działalności oraz przez dwa kolejne lata,
– podmiotów finansowych zgodnie z definicją zawartą w ustawie o CIT,
– firm, które odnotowały spadek przychodów o co najmniej 30% w porównaniu do roku poprzedniego,
– spółek wchodzących w skład grupy kapitałowej pod warunkiem, że spełniają określone warunki dotyczące udziałów i dochodów,
– małych podatników,
– spółek zajmujących się gospodarką komunalną,
– firm w trakcie upadłości lub likwidacji,
– podmiotów oferujących usługi w sektorze ochrony zdrowia,
– firm, których marża zysku przekroczyła 2% w jednym z ostatnich trzech lat podatkowych,

Jak obliczyć podatek minimalny CIT?

Obliczenie minimalnego podatku dochodowego od osób prawnych jest procesem wymagającym dokładnej analizy finansowej. Stawka podatku wynosi 10%, a jego podstawę stanowią:

– 1,5% wartości przychodów z działalności operacyjnej przedsiębiorstwa,
– nadmierne koszty finansowania dłużnego oraz usługi niematerialne, ponoszone na rzecz podmiotów powiązanych.

Istnieje również uproszczona metoda kalkulacji, która pozwala na obliczenie podstawy opodatkowania jako 3% całkowitych przychodów z działalności operacyjnej. Wybór tej metody wymaga złożenia odpowiedniego oświadczenia do organu podatkowego.

Podsumowanie

Podatek CIT, a w szczególności jego nowa forma – podatek minimalny CIT, stanowi istotne narzędzie fiskalne w Polsce. Jego wprowadzenie ma na celu zwiększenie wpływów budżetowych oraz walkę z unikaniem opodatkowania przez przedsiębiorstwa. Zrozumienie zasad jego działania oraz dokładne przygotowanie się do rozliczeń podatkowych jest kluczowe dla każdej firmy działającej na polskim rynku. Warto zatem konsultować się z ekspertami podatkowymi, aby upewnić się, że wszystkie obowiązki są prawidłowo wypełniane, a potencjalne koszty podatkowe – optymalizowane.

16 lip

Przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę kapitałową – skutki podatkowe

Przekształcenie jednoosobowej działalności gospodarczej (JDG) w jednoosobową spółkę kapitałową, jak spółka z o.o. czy spółka akcyjna, może mieć znaczący wpływ na działalność firmy. Proces ten niesie ze sobą szereg konsekwencji podatkowych, które warto zrozumieć przed podjęciem ostatecznej decyzji.

Rejestracja VAT przy przekształceniu

Przekształcenie JDG w spółkę kapitałową nie powoduje bezpośrednich skutków podatkowych w zakresie VAT. Nowo powstała spółka musi jednak uzyskać nowy numer NIP i zarejestrować się ponownie jako podatnik VAT czynny. To oznacza konieczność złożenia odpowiednich dokumentów w urzędzie skarbowym i zadbanie o to, aby wszelkie transakcje były prawidłowo dokumentowane od momentu przekształcenia.

Podatek dochodowy i przekształcenie

Proces przekształcenia JDG w spółkę kapitałową jest neutralny podatkowo pod względem PIT. Oznacza to, że sam akt przekształcenia nie generuje dochodu podlegającego opodatkowaniu PIT. Jednak przekształcona spółka staje się podatnikiem CIT, co wprowadza nowy wymiar opodatkowania. Zyski spółki będą opodatkowane dwukrotnie: najpierw CIT na poziomie spółki, a następnie PIT przy wypłacie dywidendy do właściciela.

Podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC)

Przekształcenie JDG w spółkę kapitałową podlega opodatkowaniu PCC według stawki 0,5% od wartości kapitału zakładowego nowo powstałej spółki. Ważne jest, aby przedsiębiorca dobrze oszacował kapitał zakładowy, gdyż jego wartość wpływa bezpośrednio na wysokość PCC.

Podsumowanie

Przekształcenie jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę kapitałową to niewątpliwie duży i ważny krok dla przedsiębiorcy. Należy jednak pamiętać, że wiąże się on z istotnymi zmianami podatkowymi. Przed podjęciem decyzji warto dokładnie przeanalizować wszystkie aspekty prawne i podatkowe, aby przygotować firmę na nowe wyzwania i korzyści wynikające z nowej formy prawnej. A w przypadku wątpliwości co do np. wyboru formy opodatkowania — warto zasięgnąć profesjonalnej porady prawnej.

09 lip

Spór o Mały ZUS Plus

Mały ZUS Plus został wprowadzony jako odpowiedź na potrzeby małych i średnich przedsiębiorstw, które często zmagają się z wysokimi kosztami prowadzenia działalności gospodarczej. Głównym celem tego rozwiązania było umożliwienie przedsiębiorcom płacenia niższych składek na ubezpieczenia społeczne przez okres 36 miesięcy, co miało wspomagać rozwój ich działalności i ułatwiać start w biznesie. Obecnie jednak trwa spór dotyczący długości przerwy, po której przedsiębiorcy mogą ponownie skorzystać z preferencyjnych warunków składkowych. Na czym dokładnie polega? Wyjaśniam poniżej.

Spór o Mały ZUS Plus — na czym polega?

Spór między przedsiębiorcami a Zakładem Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) dotyczący Małego ZUS Plus wywołuje liczne kontrowersje i budzi emocje wśród małych i średnich przedsiębiorców w Polsce. W centrum tej debaty znajduje się kwestia długości przerwy, po której przedsiębiorcy mogą ponownie skorzystać z preferencyjnych warunków składkowych. Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców stoi na stanowisku, że przerwa ta powinna wynosić dwa lata, podczas gdy ZUS upiera się przy trzech latach. Pod koniec czerwca 2024 roku Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim wydał wyrok korzystny dla przedsiębiorcy, co tylko zaostrzyło dyskusję.

Stanowisko Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców

Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców (MŚP) reprezentuje interesy przedsiębiorców, starając się zapewnić im jak najlepsze warunki prowadzenia działalności. Rzecznik argumentuje, że intencją ustawodawcy było, aby przedsiębiorcy mogli ponownie skorzystać z Małego ZUS Plus po dwóch latach przerwy. Wskazuje przy tym na potrzebę wsparcia małych firm, które stanowią fundament polskiej gospodarki.

Stanowisko Zakładu Ubezpieczeń Społecznych

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) interpretuje przepisy inaczej, twierdząc, że przerwa przed ponownym skorzystaniem z preferencyjnych warunków składkowych powinna wynosić trzy lata. ZUS argumentuje, że dłuższa przerwa jest niezbędna, aby zapobiec nadużyciom i zapewnić stabilność systemu ubezpieczeń społecznych.

Mały ZUS Plus – jak zostanie rozstrzygnięty spór?

Przyszłość Małego ZUS Plus zależy od dalszych rozstrzygnięć sądowych oraz ewentualnych zmian legislacyjnych. Ważne jest, aby ustawodawca wziął pod uwagę potrzeby przedsiębiorców i stworzył przepisy, które będą jednoznaczne i korzystne dla małych firm. Wsparcie dla przedsiębiorców powinno być priorytetem, aby mogli oni przyczyniać się do rozwoju polskiej gospodarki.

12 lut

Deklaracja VAT – jak ją złożyć?

Dla czynnych podatników VAT, zarówno tych rozliczających się miesięcznie, jak i kwartalnie, jak również dla przedsiębiorców realizujących transakcje zagraniczne, złożenie deklaracji VAT jest kluczowym elementem prowadzenia działalności gospodarczej. Deklaracja VAT jest dokumentem, który musi być złożony w odpowiednim terminie i formie, aby uniknąć potencjalnych konsekwencji prawnych oraz finansowych. W tym wpisie omówimy, jakie kroki należy podjąć, aby prawidłowo złożyć deklarację VAT i jakie są możliwości załatwienia tej sprawy.

Jak złożyć deklarację VAT – opcje dostępne dla przedsiębiorców

Złożenie deklaracji VAT można zrealizować na kilka sposobów: osobiście w urzędzie, listownie lub elektronicznie, przy czym opcja online jest obecnie najbardziej preferowana i wygodna. Elektroniczne składanie deklaracji VAT, poprzez różne formularze takie jak JPK_V7M dla rozliczeń miesięcznych, JPK_V7K dla małych podatników rozliczających się kwartalnie, czy VAT-8 dla rozliczeń miesięcznych w niektórych specyficznych przypadkach, umożliwia szybkie i bezproblemowe dopełnienie obowiązków podatkowych.

Deklaracja VAT — kto musi ją złożyć?

Podatnikami VAT są przedsiębiorcy wykonujący działalność gospodarczą, która obejmuje szeroki zakres czynności, od produkcji po świadczenie usług, a także działalność w zakresie wartości niematerialnych i prawnych. Obowiązek złożenia deklaracji VAT dotyczy zarówno osób fizycznych, prawnych, jak i jednostek nieposiadających osobowości prawnej. Warto być świadomym, że każda forma działalności gospodarczej może generować obowiązek podatkowy VAT.

Opodatkowanie VAT – kiedy powstaje obowiązek podatkowy?

Opodatkowaniu VAT podlegają różne formy działalności, w tym odpłatna dostawa towarów i świadczenie usług na terenie kraju, eksport i import towarów, a także transakcje wewnątrzwspólnotowe. Każdy rodzaj transakcji wymaga odpowiedniego rozliczenia, które może obejmować specyficzne deklaracje, w zależności od charakteru działalności przedsiębiorcy.

Terminy i miejsce składania deklaracji

Terminy składania deklaracji VAT są ściśle określone i zależą od rodzaju deklaracji oraz okresu rozliczeniowego. Na przykład, JPK_V7M i JPK_V7K należy złożyć do 25. dnia miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym. Ważne jest, aby każda deklaracja została złożona we właściwym urzędzie skarbowym, co zależy od siedziby podatnika lub miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Podsumowanie

Złożenie deklaracji VAT jest nieodłącznym elementem prowadzenia działalności gospodarczej dla podatników VAT. Kluczowe jest terminowe i prawidłowe składanie odpowiednich formularzy, zarówno w formie elektronicznej, jak i papierowej w niektórych przypadkach. Pamiętanie o terminach, odpowiedni wybór formularza deklaracji oraz korzystanie z możliwości
złożenia deklaracji online to podstawy, które ułatwiają spełnienie obowiązków podatkowych i pozwalają uniknąć potencjalnych problemów z urzędem skarbowym.