Nie myl prokury z pełnomocnictwem!

Prokura i pełnomocnictwo często są ze sobą mylone. Powód jest bardzo prosty – prokura to rodzaj pełnomocnictwa szczególnego, określanego jako szczególne. Obie konstrukcje mają wiele cech wspólnych, ale jak się okazuje, także wiele odmiennych. O tym właśnie należy pamiętać!

Prokura i pełnomocnictwo – cechy wspólne

Podstawowe wspólne kryterium prokury i pełnomocnictwa paradoksalnie nie ma charakteru prawnego sensu stricto. Chodzi bowiem o szczególny stosunek zaufania, który łączy mocodawcę i pełnomocnika. Natomiast jeśli chodzi o wywoływane skutki, to obie konstrukcje powodują, że umocowany dokonuje czynności prawnych w imieniu i na rzecz mocodawcy. W praktyce oznacza to bezpośrednie zmiany w sferze prawnej mocodawcy. Prokura i pełnomocnictwo to z całą pewnością czynności prawne jednostronne, choć przy prokurze wymaga się zgody prokurenta na pełnienie tej funkcji. W końcu oba rozwiązania to rodzaj czynności upoważniających – dają one pełnomocnikowi uprawnienie do działania, ale nie obowiązek. Dla zaistnienia takiego obowiązku potrzeby jest oddzielny stosunek prawny – np. umowa zlecenie czy umowa o pracę.

Prokura i pełnomocnictwo – cechy odróżniające

Pełnomocnictwa można udzielić do różnych czynności – od odebrania awizo na poczcie, przez opłacanie rachunków, aż po złożenie dokumentów w urzędzie. Tymczasem prokura ograniczona jest do czynności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Warto tutaj zaznaczyć, iż do katalogu tych czynności nie zalicza się procedur rejestracyjnych – dla przykładu złożenia wniosku do Krajowego Rejestru Sądowego (KRS). Przy okazji KRS trzeba też wspomnieć o obowiązku ujawnienia prokury w tym rejestrze. W przeciwieństwie do zwykłego pełnomocnictwa, prokury może udzielić jedynie przedsiębiorca. Zakres umocowania nie wynika z woli mocodawcy, ale z treści przepisów ustawy i niestety nie można go modyfikować, jak ma to miejsce przy pełnomocnictwie. Nie jest też możliwe udzielenie dalszej prokury – jest ona nieprzenoszalna. Prokurentem może zostać tylko osoba fizyczna mająca pełną zdolność do czynności prawnych i nieposiadająca innego (w znaczeniu lepszego) tytułu do reprezentowania przedsiębiorcy – dla przykładu z tytułu pełnienia funkcji w zarządzie.

Źródło informacji: Inf. własna