Dziś konsumpcjonizm jest bardzo mocno zauważalny. Wszechobecne reklamy, promocje oraz działania marketingowe firm, które walczą między sobą o względy konsumentów, tylko go potęgują. W przypadku dokonania zakupu rzeczy, która okazała się wadliwa, kupującemu przysługuje prawo do reklamacji, natomiast podstawą reklamacji może być rękojmia albo gwarancja. Dlatego uważam, że warto poznać swoje prawa i znać różnice pomiędzy gwarancją a rękojmią, które to często są ze sobą mylone, a wiele osób nie ma wiedzy na temat tego, czym się od siebie różnią.

Czym jest gwarancja?

Gwarancja to dobrowolne zobowiązanie producenta (lub innego gwaranta) do naprawienia lub wymiany wadliwego produktu na określonych warunkach i w określonym czasie. Jest to dodatkowa ochrona, którą oferuje producent lub sprzedawca, niezależna od obowiązujących przepisów o rękojmi.

A czym jest rękojmia?

Rękojmia to prawna ochrona konsumenta, na mocy której sprzedawca jest odpowiedzialny za zgodność towaru z umową. Oznacza to, że jeśli produkt jest wadliwy lub nie spełnia obietnic sprzedającego, konsument może żądać naprawy, wymiany na nowy, obniżenia ceny, lub nawet odstąpienia od umowy.

Gwarancja a rękojmia — kluczowe różnice

✔ Podmiot odpowiedzialny — w przypadku rękojmi odpowiedzialność spoczywa na sprzedawcy. W przypadku gwarancji odpowiedzialnym jest gwarant, którym zazwyczaj jest producent;
✔ Niezależność od siebie — uprawnienia z tytułu gwarancji są niezależne od praw wynikających z rękojmi. Można z nich korzystać równolegle;
✔ Dobrowolność vs. obowiązek — gwarancja jest świadczeniem dobrowolnym, oferowanym przez producenta lub sprzedawcę, podczas gdy rękojmia jest obowiązkowa i wynika bezpośrednio z prawa;
✔ Okres ochrony — zarówno gwarancja, jak i rękojmia, zazwyczaj obowiązują przez 2 lata od momentu zakupu, chyba że sprzedawca lub gwarant zaoferują dłuższy termin.

Co warto zapamiętać?

✔ Gwarancja jest niezależna od rękojmi;
✔ Rękojmia jest obowiązkowa, a gwarancja dobrowolna;
✔ W rękojmi podmiotem odpowiedzialnym za niezgodność towaru z umową jest sprzedawca, w gwarancji gwarant (najczęściej producent);
✔ Konsument może skorzystać z rękojmi za wady fizyczne niezależnie od przyznanej gwarancji;
✔ Skorzystanie z uprawnień przysługujących na podstawie gwarancji nie ma wpływu na odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi.

Warto także zapamiętać, że o ile nie zastrzeżono innego terminu gwarancji, wynosi od 2 lata od dnia wydania rzeczy kupującemu. Ten sam termin obowiązuje w przypadku rękojmi — sprzedawca odpowiada za zakupiony przez konsumenta towar przez okres 2 lat.

Masz pytania dotyczące gwarancji lub rękojmi? Zapraszam do kontaktu z moją Kancelarią.

Urlop wypoczynkowy to nieodłączny element życia zawodowego każdego pracownika. Jest to czas, kiedy można odpocząć od codziennych obowiązków, zregenerować siły i naładować baterie do dalszej pracy i obowiązków. Jednak w dynamicznie zmieniającym się świecie pracy, gdzie elastyczność staje się coraz bardziej pożądana, pojawiają się pytania o możliwość wzięcia urlopu na mniej tradycyjnych zasadach, np. urlop na część dnia. Czy polskie prawo pracy dopuszcza taką możliwość? Przyjrzyjmy się temu bliżej.

Urlop na część dnia – co mówi prawo?

Według polskiego prawa pracy urlop wypoczynkowy udzielany jest na dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z jego harmonogramem czasu pracy. Zasadniczo oznacza to, że urlop powinien być wykorzystywany na całe dni robocze. Prawo pracy kładzie duży nacisk na nieprzerwany charakter urlopu, co podkreśla art. 152 Kodeksu pracy, a także na konieczność udzielenia co najmniej raz w roku urlopu trwającego minimum 14 dni kalendarzowych, co ma zapewnić pracownikowi rzeczywisty wypoczynek (art. 162 KP).

Wyjątek od reguły

Mimo ogólnej zasady braku możliwości wzięcia urlopu na część dnia istnieje pewien wyjątek. Jest nim urlop proporcjonalny, który oblicza się w przypadku zatrudnienia na niepełny rok kalendarzowy lub gdy umowa o pracę kończy się bądź zaczyna w trakcie roku. W takich sytuacjach pracownik może otrzymać urlop w liczbie dni proporcjonalnej do okresu przepracowanego w danym roku. Chociaż i w tym przypadku zasadniczo urlop należy wykorzystać na całe dni, to jednak w praktyce, szczególnie przy kończeniu stosunku pracy, możliwe jest stosowanie pewnych elastycznych rozwiązań.

Czy pracodawca może udzielić urlopu na pół dnia?

Pracodawcy, starając się wyjść naprzeciw oczekiwaniom pracowników i zachować elastyczność w organizacji pracy, mogą szukać sposobów na umożliwienie odpoczynku także na mniej formalnych zasadach. Choć polskie prawo pracy nie przewiduje wyraźnie takiej możliwości jak urlop na godziny czy na pół dnia, to jednak w praktyce, przy dobrej woli obu stron, można znaleźć rozwiązania umożliwiające krótkotrwały odpoczynek, np. przez wykorzystanie godzin wolnych za nadgodziny czy elastyczne zarządzanie czasem pracy.

Urlop na godziny — podsumowanie

Podsumowując, choć polskie prawo pracy opiera się na udzielaniu urlopu na pełne dni robocze, to istnieją pewne sytuacje, które pozwalają na pewną elastyczność w jego wykorzystywaniu. Urlop na część dnia, choć nie jest standardową praktyką, w pewnych okolicznościach może być rozważany, zwłaszcza w kontekście urlopu proporcjonalnego. Ważne jest jednak, aby takie działania były zawsze konsultowane z pracodawcą i aby znalazły oparcie w przepisach wewnętrznych danej organizacji. W erze rosnącej elastyczności w pracy warto, aby pracodawcy i pracownicy wspólnie szukali rozwiązań, które będą odpowiadały na zmieniające się potrzeby rynku pracy, nie zapominając przy tym o przestrzeganiu obowiązujących w tym zakresie przepisów.

Przed ślubem kupiłaś/eś działkę, na której chcesz się wybudować już po ślubie, razem ze swoim współmałżonkiem, ale nie wiesz, w jaki sposób to zrobić? Cóż… Temat jest nieco bardziej skomplikowanym, ponieważ, zgodnie z rzymską zasadą prawną „Superficies solo cedit”, czyli „To, co jest na powierzchni, przypada gruntowi”. Jest to zasada, która odnosi się do związania własności budynku (oraz innych rzeczy połączonych z gruntem) wzniesionego na gruncie z własnością tego gruntu. Zgodnie z tą zasadą, przyszli małżonkowie muszą uregulować sytuację prawną działki w taki sposób, aby po ślubie była ona także własnością drugiego małżonka. Sam wspólny kredyt nie wystarczy. Co zatem mogą zrobić małżonkowie?

Opcja 1 – umowa darowizny

Element majątku, który należy do jednego z małżonków i został zdobyty przed ślubem, może zostać także przekazany do wspólnego majątku małżonków za pomocą darowizny. Umowa darowizny powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

Opcja 2 – rozszerzenie wspólności majątkowej

Małżonkowie mają możliwość modyfikacji swojej sytuacji majątkowej po ślubie poprzez zawarcie umowy majątkowej małżeńskiej, co pozwala im na rozszerzenie, ograniczenie lub wprowadzenie rozdzielności majątkowej z opcją wyrównania wzajemnych dorobków. Opcja ta, zezwalająca na modyfikację wspólności majątkowej, jest uregulowana w przepisach prawa rodzinnego, a konkretnie znajduje swoje odzwierciedlenie w art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z dnia 25 lutego 1964 roku. Dzięki umowie rozszerzającej wspólność majątkową małżonków można włączyć do majątku wspólnego nieruchomość jednego małżonka. Ta umowa, tak samo jak i wspomniana wyżej umowa darowizny musi być zawarta w formie aktu notarialnego.

Jeśli masz pytania dotyczące tego tematu, zapraszam do kontaktu z moją Kancelarią.