Już jutro, czyli 29 listopada 2022 r. wzrośnie wysokość diet, które przysługują pracownikom w przypadku służbowych podróży zagranicznych. Z kolei od 1 stycznia 2023 r. zmienią się stawki dotyczące wyjazdów krajowych.
Od 1 stycznia 2023 r. wysokość diety dla podróży służbowych w Polsce roku wyniesie 45 zł. Dla przypomnienia poprzednia stawka wynosiła 38 zł i została podniesiona o 8 zł 28 lipca b.r. Poprzednio obowiązująca, od 10 lat, stawka, wynosiła 30 zł.

Nowa wysokość diet w przypadku podróży zagranicznych zacznie obowiązywać już od jutra. Dla Czech kwota to 41 euro, dla Niemiec 49 euro, a dla Francji 50 euro. Wysokość diety przysługującej pracownikowi jest uzależniona od czasu trwania podróży:
– do 8 godzin — przysługuje 1/3 diety zagranicznej,
– ponad 8 do 12 godzin — przysługuje 1/2 diety zagranicznej,
– ponad 12 godzin — przysługuje dieta w pełnej wysokości.

Ojciec, będący pracownikiem, wychowujący dziecko ma prawo do urlopu ojcowskiego w wymiarze do 2 tygodni, nie dłużej jednak niż:

1) do ukończenia przez dziecko 24 miesiąca życia albo
2) do upływu 24 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia orzekającego przysposobienie dziecka i nie dłużej niż do ukończenia przez dziecko 7 roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego, nie dłużej niż do ukończenia przez nie 10 roku życia.

W dniu 13 października 2022 r. Prezydent RP podpisał ustawę z dnia 7 października 2022 r. o zmianie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2022 r. poz. 2140), w związku wspomnianym powyżej pkt 2, otrzyma brzmienie:
„2) do upływu 24 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia orzekającego przysposobienie dziecka i nie dłużej niż do ukończenia przez dziecko 14 roku życia”.
Zmiana wejdzie w życie 1 lutego 2023 r. Za zmianą ww. przepisu przemawiały unijne regulacje związane z tzw. dyrektywą work-life balance (nr 2019/1158).

Nie tylko matki będące pracownicami, ale także ojcowie, którzy są pracownikami, w trakcie urlopu ojcowskiego korzystają z szeregu różnych uprawnień, takich jak:

– ochrona trwałości stosunku pracy (zakaz wypowiedzenia lub rozwiązania stosunku pracy w okresie urlopu),
– możliwość przerwania urlopu w związku z hospitalizacją dziecka,
– ojcom przysługuje zasiłek macierzyński,
– obowiązek po stronie pracodawcy uwzględniania żądania przywrócenia pracownika do pracy, w przypadku, gdy ten odwołał się od wypowiedzenia stosunku pracy (nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem), chyba że jest to niemożliwe z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy,
– uprawnienia przysługujące pracownikowi w razie nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem, lub bez wypowiedzenia,
– prawo do wykorzystania bezpośrednio po urlopie ojcowskim całego przysługującego pracownikowi wymiaru (bieżącego oraz zaległego) urlopu wypoczynkowego,
– przesunięcia urlopu wypoczynkowego w razie skorzystania z urlopu ojcowskiego oraz wykorzystanie go w późniejszym terminie,
– metody obliczania okresu urlopu ojcowskiego, z zachowaniem reguły, że tydzień takiego urlopu to siedem dni kalendarzowych,
– obowiązek dopuszczenia pracownika-ojca po zakończeniu urlopu ojcowskiego do pracy na warunkach określonych w art. 183 z indeksem 2 KP.

Twórcy projektu zauważyli, że na polskim rynku pracy, jak i w działaniach powiatowych czy wojewódzkich urzędów pracy istnieje wiele luk i niedociągnięć. Choć cyfryzacja procesu obsługi klientów znacznie odciążyłaby urzędników, to urzędy wciąż jeszcze nie są na to w pełni gotowe. Kolejny problem na polskim rynku pracy dotyczy bezrobocia w małych miejscowościach. Nie da się ukryć, że młodzi ludzie „uciekają” z małych miejscowości, na rzecz pracy w dużych miastach. Odbija się to jednak negatywnie na rynku pracy, ponieważ rozwój społeczny i gospodarczy w małych miejscowościach jest przez to mocno zagrożony.

Projekt ustawy zakłada, że przedsiębiorcom będzie przysługiwał grant na refundację stanowiska pracy dla osób wykonujących pracę w formie zdalnej. Regulacja jest przede wszystkim skierowana do osób mieszkających w małych i średnich miejscowościach. Często w tych miejscowościach jest duże bezrobocie, a możliwości zatrudnienia ograniczone. Z tego względu urzędy pracy będą więc kierowały bezrobotnych do takiej pracy, która, chociaż częściowo może być wykonywana w formie zdalnej.
W projekcie zaproponowano możliwość realizacji przez osoby bezrobotne tzw. stażu w formie zdalnej. Praca zdalna będzie mogła być jednak świadczona tylko w maksymalnym wymiarze 50% czasu odbywania stażu.
Przedsiębiorcy i pracodawcy, poprzez organizację takiego stażu, zyskają dodatkowe środki finansowe na zatrudnienie. Środki mogą być przeznaczone np. na dofinansowanie sprzętu, oprogramowania, licencji i internetu. Zgodnie z projektem grant przysługuje w różnych wysokościach w zależności od tego, kto jest zatrudniony. Będzie on jednak nie wyższy niż 3-krotność minimalnego wynagrodzenia, czyli w 2023 r. może to być maksymalnie 10 800 zł.

Grant może być przyznany m.in. dla:
– skierowanego bezrobotnego rodzica powracającego na rynek pracy, posiadającego co najmniej jedno dziecko w wieku do 18 roku życia,
– bezrobotnego sprawującego opiekę nad osobą zależną czy osobą niepełnosprawną,
– osób poniżej 30. roku życia,
– dla osoby, która ukończyła nie więcej niż 40 lat oraz:
a) pozostaje w związku małżeńskim lub wychowuje co najmniej jedno własne, lub przysposobione małoletnie dziecko, lub
b) samotnie wychowują co najmniej jedno własne lub przysposobione małoletnie dziecko.

Ustawa antylichwiarska ma przede wszystkim wprowadzić jasne warunki udzielenia pożyczek i chronić kredytobiorców przed tzw. lichwą.
Wprowadzona ustawa odnosi się do zmian w kilku aktach prawnych. Zakłada ona nowelizacje: Prawa bankowego, Ustawy o kredycie konsumenckim, Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i Kodeksu karnego.

Jedną z najważniejszych zmian, jakie wprowadzi Ustawa, jest precyzyjne określenie, gdzie kończy się pożyczka na dobrych warunkach, a zaczyna tzw. lichwa. Nowe przepisy zakładają:

– określenie maksymalnych kosztów poza odsetkowych pożyczek,
– obniżenie tych kosztów dla kredytów konsumenckich,
– zapobieganie „rolowaniu kredytów”,
– nadzór KNF nad instytucjami pożyczkowymi.