04 wrz

Podwójna podwyżka minimalnego wynagrodzenia w 2024 r. – co oznacza dla pracowników?

Nadszedł koniec wakacji, a to oznacza, że warto powoli zwrócić uwagę na zmiany w prawie, jakie planowane są na 2024 rok. Jedna z takich zmian dotyczy minimalnego wynagrodzenia za pracę. Rządowy projekt zakłada nie tylko jedną, lecz dwie podwyżki płacy minimalnej w ciągu roku. To informacja, która wzbudza zainteresowanie zarówno pracowników, jak i pracodawców. Czym dokładnie będą się różniły kwoty na koncie bankowym pracowników od stycznia i lipca 2024 roku?

Wynagrodzenie minimalne w 2024 r.

Projekt, który opublikowano 1 sierpnia 2023 r., określa, że w roku 2024 minimalne wynagrodzenie zostanie podniesione dwa razy – pierwszy raz od 1 stycznia, a drugi od 1 lipca. Ale o jakie dokładnie kwoty chodzi? Zgodnie z założeniami rządu, minimalne wynagrodzenie za pracę ma wynosić 4242 zł brutto od stycznia i wzrosnąć do 4300 zł brutto od lipca. Należy jednak pamiętać, że te kwoty to wyłącznie brutto, czyli suma przed odjęciem podatków i składek.

Ostateczna pensja, jaka trafi na konto pracownika, to wynagrodzenie netto. W praktyce oznacza to, że pracownik nie otrzyma pełnej kwoty 4242 zł lub 4300 zł. Po odliczeniu podatku PIT oraz składek ZUS, minimalne wynagrodzenie netto w 2024 roku wyniesie około 3221,98 zł od stycznia i wzrośnie do 3261,53 zł od lipca.

Podsumowując, podwójna podwyżka minimalnego wynagrodzenia w 2024 roku przyniesie pracownikom zarabiającym minimalne wynagrodzenie krajowe, widoczne zmiany na ich kontach bankowych. To dodatkowe wsparcie finansowe dla pracowników, które warto wziąć pod uwagę przy planowaniu budżetu na przyszły rok.

Jeśli masz pytania dotyczące tych zmian lub potrzebujesz wsparcia w kwestiach pracowniczych, zachęcamy do kontaktu z naszą Kancelarią.

26 cze

Zmiana danych w CEIDG

Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej (CEIDG) to rejestr, w którym zgromadzone są informacje o przedsiębiorcach oraz ich działalności gospodarczej. W przypadku zmiany danych firmy, każdy przedsiębiorca zarejestrowany w CEIDG jest zobowiązany do dokonania aktualizacji tych informacji.

Jakie zmiany wymagają uaktualnienia w CEIDG?

Wniosek o zmianę danych w CEIDG składa się w przypadku następujących zmian:

– Zmiany danych osobowych lub obywatelstwa,
– Zmiany nazwy działalności gospodarczej,
– Zmiany adresu do doręczeń, adresu stałego miejsca wykonywania działalności, adresu zamieszkania,
– Zmiany danych kontaktowych firmy (adres poczty elektronicznej, adres strony internetowej, numer telefonu),
– Zmiany adresu skrzynki ePUAP,
– Zmiany przedmiotu wykonywanej działalności opisanej kodami PKD, w tym przeważającego kodu PKD,
– Zmiany daty rozpoczęcia działalności,
– Zmiany danych zarządcy sukcesyjnego,
– Zmiany danych przedstawiciela ustawowego innego niż kurator lub opiekun, syndyk, nadzorca lub zarządca w postępowaniu restrukturyzacyjnym (jeśli są wymagane),
– Zmiany małżeńskiej wspólności majątkowej.

Kiedy należy dokonać zmiany danych w CEIDG?

Termin na dokonanie aktualizacji danych w CEIDG zależy od zmian, które zostały wprowadzone. Niektóre z nich, należy zgłosić w ciągu 7 dni od ich zaistnienia (np. adresu do doręczeń oraz adresu stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej – jeżeli takie miejsce posiadasz), inne niezwłocznie, jednak nie później niż w dniu roboczym następującym po dniu zmiany (dane zarządcy sukcesyjnego, o ile zarządca sukcesyjny został powołany). Natomiast niektóre ze zmian może zgłosić w dowolnym terminie, jednak mając na uwadze, że informacje zawarte w CEIDG muszą odpowiadać stanowi faktycznemu przedsiębiorstwa (np. informacja o istnieniu lub ustaniu małżeńskiej wspólności majątkowej, o ile została zgłoszona we wniosku o wpis do CEIDG).

Jak zmienić dane w rejestrze?

Istnieją trzy sposoby składania wniosku o zmianę danych w CEIDG.

1. Online – poprzez Biznes.gov.pl:
Aby złożyć wniosek online, odwiedź stronę główną Biznes.gov.pl i wybierz usługę „Zmień dane w CEIDG”. Zaloguj się za pomocą Login.gov.pl, używając profilu zaufanego lub e-dowodu. Jeśli logujesz się po raz pierwszy, system przeprowadzi cię przez proces rejestracji konta.
Jeśli składasz wniosek online, możesz skorzystać z pełnomocnika, którego dane zostały opublikowane w twoim wpisie w CEIDG. Pełnomocnictwo musi obejmować zmianę wpisu w CEIDG. Nie ma konieczności płacenia opłaty skarbowej za pełnomocnictwo, jeśli powołujesz się na pełnomocnika ujawnionego w CEIDG. Pełnomocnictwo jest widoczne w rejestrze publicznym i nie wymaga dodatkowego potwierdzenia dokumentem pełnomocnictwa.

2. W urzędzie
Możesz osobiście złożyć wniosek w dowolnym urzędzie miasta lub gminy. Urzędnik potwierdzi przyjęcie wniosku i wprowadzi dane z wniosku do systemu CEIDG najpóźniej następnego dnia. W urzędzie będziesz musiał potwierdzić swoją tożsamość, dlatego nie zapomnij zabrać ze sobą dowodu osobistego lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość.
Masz dwie opcje przygotowania wniosku:

Wypełnij formularz, który otrzymasz w urzędzie i podpisz go własnoręcznie.
Pobierz wniosek CEIDG-1 ze strony Biznes.gov.pl/ceidg, wypełnij go, wydrukuj i podpisz go własnoręcznie, a następnie zanieś do urzędu.

3. Pocztą
Wypełniony wniosek możesz wysłać listem poleconym. W takim przypadku wniosek powinien zawierać własnoręczny podpis wnioskodawcy, potwierdzony przez notariusza.

Po jakim czasie zmiana danych w rejestrze będzie widoczna?

Jeśli twój wniosek jest jedynym wnioskiem przetwarzanym w danym momencie, zmiana wpisu nastąpi nie później niż następnego dnia roboczego po dniu złożenia wniosku do CEIDG.

12 cze

Kto może prowadzić działalność nierejestrowaną?

Czy zastanawiałeś się kiedyś, czy istnieje możliwość prowadzenia swojej pasji, pracy lub drobnej działalności bez konieczności formalnego zarejestrowania firmy? Jeśli prowadzisz bloga, tworzysz projekty graficzne, produkujesz własne wino lub okazjonalnie sprzedajesz coś przez internet, być może zainteresuje Cię możliwość działalności nierejestrowanej. Właśnie w tej formie prowadzenia działalności gospodarczej nie jest konieczne spełnianie wymagań formalnych związanych z rejestracją przedsiębiorstwa. Dlatego warto przyjrzeć się bliżej przepisom dotyczącym tej alternatywnej ścieżki i dowiedzieć się, czy możesz skorzystać z korzyści, jakie niesie ze sobą działalność nierejestrowana.

Działalność nierejestrowana – kiedy można ją prowadzić?

Działalność gospodarcza to zorganizowana forma działalności, mająca na celu osiąganie zysku, prowadzona w sposób ciągły i we własnym imieniu. Istnieje jednak wyjątkowa kategoria działalności, która nie wymaga rejestracji i nie jest uznawana za działalność gospodarczą ze względu na niski poziom dochodów. Mówimy tutaj o działalności nierejestrowej. W przypadku prowadzenia działalności nierejestrowej nie jest konieczne posiadanie wpisu w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG). Aby móc prowadzić taką działalność, musisz spełnić dwa kryteria.
Po pierwsze, miesięczne przychody z działalności nie mogą przekroczyć 50% minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w danym roku. Na przykład, w tym roku, do 30 czerwca, przychody nie powinny przekroczyć 1745 złotych w żadnym miesiącu, a od 1 lipca do 31 grudnia – 1800 złotych.
Po drugie, w ciągu ostatnich 60 miesięcy (czyli 5 lat) nie powinieneś lub powinnaś prowadzić działalności gospodarczej. Jeżeli spełniasz te warunki, możesz prowadzić działalność nierejestrową bez konieczności rejestracji w CEIDG.

05 maj

Oddział przedsiębiorcy zagranicznego w Polsce – obowiązki podatkowe

Dla wielu zagranicznych przedsiębiorców, rozpoczęcie działalności w Polsce może być korzystnym krokiem. Jednak zanim zdecydują się na to, warto dokładnie poznać obowiązki podatkowe, które będą na nich spoczywać. Na jakie obowiązki podatkowe muszą się przygotować?

Ogólne obowiązki

Przedsiębiorcy zagraniczni powinni wiedzieć, że muszą spełnić wymogi dotyczące księgowości i sprawozdawczości finansowej. W Polsce obowiązują specjalne przepisy dotyczące prowadzenia ksiąg rachunkowych i dokumentacji finansowej, a także regularnego sporządzania sprawozdań finansowych i składania ich w odpowiednich terminach. Zagraniczni przedsiębiorcy powinni zatem zapoznać się z polskimi przepisami i upewnić się, że ich oddział spełnia wszystkie wymagania.
Oddział przedsiębiorcy zagranicznego w Polsce, musi:
• prowadzić księgi rachunkowe zgodnie z polskimi przepisami;
• rozliczać się z urzędem skarbowym w Polsce;
• opłacać podatki oraz składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne;
• składać deklaracje podatkowe i roczne sprawozdania finansowe.

Oddział przedsiębiorcy zagranicznego w Polsce – CIT

Przede wszystkim, zagraniczni przedsiębiorcy powinni wiedzieć, że otwarcie oddziału w Polsce oznacza, że zostaną uznani za podatników podatku dochodowego od osób prawnych (CIT). Oznacza to, że muszą zarejestrować swoją działalność w polskim urzędzie skarbowym, a następnie regularnie składać zeznania podatkowe i opłacać podatki.

Oddział przedsiębiorcy zagranicznego w Polsce – VAT

Ważnym obowiązkiem podatkowym, który spoczywa na zagranicznych przedsiębiorcach prowadzących oddział w Polsce, jest pobieranie i odprowadzanie podatku VAT. W Polsce obowiązuje podatek od towarów i usług (VAT), który musi być pobierany przez przedsiębiorców na rzecz państwa i odprowadzany w odpowiednim terminie. Zagraniczni przedsiębiorcy muszą zarejestrować się jako podatnicy VAT w polskim urzędzie skarbowym i regularnie składać deklaracje VAT.

Podsumowanie

Podsumowując, otwarcie oddziału przedsiębiorcy zagranicznego w Polsce to korzystna decyzja, ale wiąże się z wieloma obowiązkami podatkowymi. Zagraniczni przedsiębiorcy powinni dokładnie zapoznać się z polskimi przepisami podatkowymi i zacząć działać zgodnie z nimi od samego początku.

12 kwi

Jakie są najważniejsze prawa pracownika?

Pracownik posiada wiele praw, które zapewniają mu ochronę przed wykorzystywaniem i niesprawiedliwym traktowaniem przez pracodawcę. W tym artykule przedstawimy najważniejsze prawa pracownika, których każdy z nas powinien być świadomy.

Definicja pracownika

Aby móc przedstawić najważniejsze prawa pracownika, warto najpierw wyjaśnić kim w ogóle jest pracownik. Może wydawać się to oczywiste, jednak niekoniecznie takie jest. Definicja pracownika została zawarta już na samym początku Kodeksu pracy (dalej: KP). W art. 2 KP możemy przeczytać, że pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę.

Najważniejsze prawa pracownika

Do najważniejszych praw pracownika, należą:

– Prawo do godziwego wynagrodzenia – pracownik ma prawo do otrzymywania wynagrodzenia za swoją pracę w wysokości umówionej z pracodawcą. Wynagrodzenie nie może być niższe niż wynagrodzenie minimalne obowiązujące w danym czasie;

– Prawo do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy – pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikowi bezpieczne i higieniczne warunki pracy, które nie zagrażają jego zdrowiu i życiu. W przypadku naruszenia tego prawa pracownik ma prawo do złożenia skargi i zażądania zmian;

– Prawo do równego traktowania – każdy pracownik ma prawo do równego traktowania bez względu na płeć, wiek, orientację seksualną, rasę, narodowość, religię czy pochodzenie społeczne;

– Prawo do wypoczynku i urlopu – pracownik ma prawo do określonej liczby dni urlopu w ciągu roku kalendarzowego oraz do czasu wolnego po wykonaniu pewnej ilości pracy. Pracownik ma również prawo do przerw w pracy w ciągu dnia;

– Prawo do pełnienia wyłącznie obowiązków wynikających z zawartej umowy. Podstawowym dokumentem regulującym wzajemny stosunek pracodawcy i pracownika jest umowa o pracę. Powinna ona określać warunki zatrudnienia, takie jak rodzaj pracy, wynagrodzenie, czas pracy, przysługujący urlop/urlopy, a także inne prawa i obowiązki pracownika.

Podsumowując, powyższe prawa pracownika stanowią fundamenty ochrony pracownika przed wykorzystaniem i niesprawiedliwym traktowaniem przez pracodawcę. Każdy pracownik powinien być świadomy swoich praw i umiejętnie korzystać z nich w celu zapewnienia sobie godziwych warunków zatrudnienia i ochrony swoich interesów.

28 mar

Kodeks pracy – zmiany od kwietnia 2023 r.

W 2023 r. Kodeks pracy przechodzi prawdziwą rewolucję. Zmian, które w nim zajdą jest cała masa. Zaledwie 5 dni temu, bo w dniu w dniu 23 marca 2023 r. Prezydent RP podpisał ustawę z dnia 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks Pracy oraz niektórych innych ustaw (dalej: ustawa). Jakie zmiany w Kodeksie pracy będą obowiązywać od kwietnia? Poniżej przedstawiam najważniejsze z nich.

Kodeks pracy — wykaz zmian od kwietnia 2023 r.

Ogólny wykaz zmian w KP, które wejdą w życie na wiosnę 2023 r., jest bardzo długi.
Niektóre z nich, to:

– Ochrona przed niekorzystnym traktowaniem w zatrudnieniu z powodu korzystania z uprawnień pracowniczych.
Zmiana w zakresie umów o pracę na okres próbny;
– Prawo do jednoczesnego zatrudnienia lub wykonywania pracy na innej podstawie u innego pracodawcy;
– Rozszerzenie obowiązku informacyjnego dla pracownika od pracodawcy w zakresie stosunku pracy;
– Dodatkowa ochrona pracowników przed rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia i za wypowiedzeniem. Pracodawca nie może: prowadzić przygotowań do wypowiedzenia lub rozwiązania bez wypowiedzenia stosunku pracy;
– Zmiany w umowach na czas określony — m.in. oświadczenie pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas określony powinno wskazywać przyczynę uzasadniająca to wypowiedzenie;
– Obowiązek pracodawcy informowania o wolnych stanowiskach pracy i procedurach awansu;
– Przyznanie prawa 2 dni lub 16 godzin do zwolnienia od pracy z powodu działania siły wyższej;
– Przyznanie prawa do 5 dni urlopu opiekuńczego;
– Zmiany w przepisach dotyczących ochrony stosunku pracy pracowników korzystających z urlopów związanych z rodzicielstwem;
– Wydłużenie okresu, w którym pracownik wychowujący dziecko do 4. roku życia może wyrazić zgodę m.in. na pracę nadliczbową;
– Zmiana zasad wykorzystywania urlopu rodzicielskiego;
– Zmiany w przepisach dotyczących korzystania z łączenia urlopu rodzicielskiego z wykonywaniem pracy.

Kiedy nowe przepisy wejdą w życie?

Ustawa wchodzi w życie po upływie 21 dni od dnia ogłoszenia. Jeżeli więc ogłoszenie nastąpi w najbliższym czasie, ustawa wejdzie w życie jeszcze w kwietniu 2023 r.

30 sty

Urlop na żądanie – jakie zasady w 2023 r.?

Urlop na żądanie to możliwość, z której pracownik może skorzystać w tzw. nagłych sytuacjach. Choć przysługuje w wymiarze 4 dni w roku kalendarzowym, należy pamiętać, że jest on częścią urlopu wypoczynkowego.

Urlop na żądanie — czy pracodawca może odmówić?

Wiele kontrowersji wzbudza kwestia odmowy udzielenia przez pracodawcę urlopu na żądanie. W końcu przepisy jasno określają, że pracownik ma do niego prawo. Należy jednak podkreślić, że pracodawca może odmówić udzielenia urlopu na żądanie, jeśli nieobecność pracownika zaszkodziłaby interesom zakładu pracy (wyr. SN z 2.10.2009 r., II PK 123/09).

W jakiej formie wnioskować o urlop na żądanie?

Kodeks pracy nie przewidział żadnej szczególnej formy wniosku dla tego typu urlopu. Może on być zatem złożony w następujących formach:
– Pisemnie;
– Ustnie;
– Faksem;
– Telefonicznie;
– Za pośrednictwem poczty internetowej;
– Listem poleconym lub kurierem.

Jednak to, co ma znaczenie to termin zgłoszenia konieczności skorzystania z urlopu na żądanie. Pracownik powinien zgłosić żądanie udzielenia urlopu najpóźniej w dniu jego rozpoczęcia. Zgłoszenie wniosku o udzielenie urlopu na żądanie może nastąpić w okresie poprzedzającym termin rozpoczęcia tego urlopu, a także w dniu rozpoczęcia korzystania z urlopu.
Pracownik nie powinien także rozpoczynać korzystania z urlopu na żądanie bez decyzji pracodawcy o jego udzieleniu. Rozpoczęcie urlopu na żądanie przed udzieleniem go przez pracodawcę może być uznane za nieusprawiedliwioną nieobecność w pracy, będącą ciężkim naruszeniem jednego z podstawowych obowiązków pracowniczych.

09 sty

Płaca minimalna w 2023 r. – ile wyniesie?

To już pewne — płaca minimalna w 2023 r. wzrośnie i to, aż dwa razy w ciągu roku. Nie da się ukryć, że wzrost cen produktów i usług znacząco wzrósł. Odczuwa to w mniejszym lub większym stopniu chyba każdy.
Informacja o wzroście płacy minimalne jest dobrą wiadomością przede wszystkim dla wszystkich tych, którzy otrzymują minimalne wynagrodzenie. Ile obecnie wynosi płaca minimalna w 2023 r.? O ile jeszcze wzrośnie w tym roku?

Płaca minimalna w 2023 r.

W porównaniu z rokiem 2022, minimalne wynagrodzenie brutto, wraz z początkiem roku 2023 wzrosło, aż o 480 zł. Z kolei minimalna stawka godzinowa brutto — o 3,10 zł. Oznacza to, że płaca minimalna wraz z 1 stycznia 2023 r. wzrosła do 3490 zł. Natomiast minimalna stawka godzinowa wynosi obecnie 22,80 zł.

Płaca minimalna wzrośnie w tym roku po raz drugi

Dla wielu, pozytywnym zaskoczeniem może być także fakt, że płaca minimalna w tym roku wzrośnie jeszcze raz. Kolejna podwyżka zaplanowana jest na 1 lipca 2023 r. Wyniesie ona wówczas 3600 zł, a minimalna stawka godzinowa 23,50 zł.

28 gru

Przedłużenie stanu zagrożenia epidemicznego a prawo pracy

Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów stan zagrożenia epidemicznego zostanie przedłużony do 31 marca 2023 r.

Co to oznacza z perspektywy prawa pracy?

W związku z przedłużeniem stanu zagrożenia epidemicznego, pracodawcy w dalszym ciągu są uprawnieni do:

– Jednostronnego polecenia wykonywania pracy zdalnej, do 3 miesięcy po odwołaniu stanu zagrożenia epidemicznego (przepisy dot. pracy zdalnej będą procedowane na najbliższym posiedzeniu Sejmu 11-13.01);

– udzielenia pracownikom w wyznaczonym terminie zaległego urlopu wypoczynkowego do 30 dni, nawet bez uzyskania zgody pracownika;

– zawieszenia obowiązku wykonywania badań profilaktycznych do 180 dni po odwołaniu tego stanu;

– ograniczenia wysokości odpraw, odszkodowań i innych świadczeń wypłacanych w związku z zakończeniem stosunku pracy w razie spadku obrotów gospodarczych lub istotnego wzrostu obciążenia funduszu wynagrodzeń. W tej samej sytuacji możliwe jest zawieszenie obowiązków związanych z tworzeniem i funkcjonowaniem ZFŚS;

– wypowiedzenia umów o zakazie konkurencji z zachowaniem 7-dniowego terminu.

06 gru

Praca zdalna oficjalnie zagości w Kodeksie pracy – szczegóły regulacji

O pracy zdalnej pisałem już w jednym z wcześniejszych wpisów na moim blogu. Dziś jednak mogę napisać, że Parlament kończy prace nad długo oczekiwanymi przepisami i praca zdalna oficjalnie zagości w Kodeksie pracy. Ustawą teraz zajmie się Senat.

Praca zdalna — jakie będą nowe przepisy?

Ponad dwa lata — tyle czasu trwało przygotowanie nowych przepisów Kodeksu pracy regulujących pracę zdalną. Dziś jednak pracę nad nimi dobiegają końca. Oto najważniejsze założenia:
– Firma i pracownik będą mogli uzgodnić stosowanie pracy zdalnej przy zawieraniu umowy o pracę albo w trakcie zatrudnienia;
– Szczegółowe zasady, w tym rekompensata np. za prąd i internet używany w domu, mogą być określane w porozumieniu ze związkami zawodowymi;
– W niektórych sytuacjach, np. zagrożenia epidemicznego, pracodawca będzie mógł skierować pracownika do pracy zdalnej;
– To pracodawca będzie musiał zapewnić instalację, serwis i konserwację narzędzi pracy, w tym urządzeń technicznych, niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej. Pokryje też koszty energii elektrycznej i dostępu do internetu;
– Pracodawca będzie mógł sprawdzić wykonywanie obowiązków przez zatrudnionego i przeprowadzić nadzór w zakresie BHP lub przestrzegania np. procedur ochrony danych osobowych. Kontrola będzie mogła być przeprowadzana w porozumieniu z zatrudnionym i w godzinach pracy. Sposób jej zrealizowania powinien być dostosowany do miejsca świadczenia zadań. Czynności kontrolne powinny być przeprowadzane w sposób nienaruszający prywatności pracownika i innych osób, czyli jego bliskich ani utrudniać korzystania z pomieszczeń domowych w sposób zgodny z ich przeznaczeniem.

Kiedy nowe przepisy wejdą w życie?Nowe przepisy wejdą w życie dwa miesiące po ogłoszeniu, czyli najwcześniej na przełomie lutego i marca przyszłego roku. Pracownicy, którzy będą chcieli pracować zdalnie, będą musieli złożyć wniosek. Niektórym z nich, pracodawca nie będzie mógł odmówić pracy z domu.